Kaapstad

Hi

Dit is al weer de een na laatste blog welke ik ga schrijven over ons verblijf in zuid afrika😥😥😥😥. Het was echt een heerlijke belevenis welke ik een ieder kan aanraden. Wat een vriendelijk volk en het service verlenende niveau is hier erg hoog. Zo had ik na de fiets tocht in Franshoek mijn petje in de bus laten liggen en bemerkte ik dat een dag later toen we vertrokken uit Stellenbosch. Na een telefoon gesprek en de volgende accommodatie door gegeven te hebben zeiden geen probleem wij zullen het daar morgen of uiterlijk zaterdag ochtend afgeven. Nou vrijdag ochtend lag het petje al bij de receptie van het hotel👍👍👍. In Nederland zouden ze met moeite in het busje gaan kijken laat staan dat ze het langs zouden brengen kom het maar halen.

Moet wel toe geven dat hoe meer je vanuit noorden richting Kaapstad komt de houding wel iets veranderd. Zo is in het noorden standaard hi how are you waarbij als je ze voor bent met de vraag een grote glimlach op het gezicht verschijnt. Nu krijg je soms geen antwoord dus toch meer stress in een dicht bevolkt gebied wat wij in Nederland herkennen. Ook de toeter van de auto weten ze hier goed te vinden waarbij we in het noorden afvroegen of ze wel een toeter hadden gebruiken ze hem hier te pas en te onpas.

Maar goed eerst de reis richting Kaapstad vanuit Stellenbosch.

Vanuit Stellenbosch gingen we de kust route rijden naar boulder beach echt een mooie route waarbij de asfalt weg soms de scheiding is tussen het strand en de duinen. Richting deze route passeerde we eerst een grote township van meer dan 35 km2 echt niet normaal zover het oog kon zien alleen maar metalen schuurtjes waar de mensen dus in wonen. Stel je dat voor bij een temperatuur van over de 36 graden. Volgens mij word je gekookt in zo'n hut. Wel makkelijk voor het bakken en braden je kan gewoon de platen gebruiken😏😏😉. Bren las uit de reisbijbel voor dat in de vroegere jaren de blanken dit als hun leefgebied hadden uitgeroepen en de gekleurde toegang om in het gebied te wonen hadden ontzegt waarbij ze met bulldozers de toenmalige townships hebben plat gereden. Maar gezien het feit dat we als blanken vaak wel de goede gebieden kiezen bleven. Ze bleven terug komen om nieuwe townships op te zetten welke weer leeg geruimd werden tot dat ze inzagen dat het water naar de zee dragen was. Hierna zijn er verschillende townships op gezet door de mensen waarbij st michel plains de gene was waar we langs reden echt onmenselijk groot. Met her en der grote licht masten welke de aanblik een beetje deed lijken op een concentratie kamp.

Goed de weg vervolgd naar boulder beach waar we na het passeren van enkele leuke visserdorpjes uiteindelijk aankwamen. Op boulder beach zijn de pinguïns de voornaamste attractie en dat was dus de reden om daar heen te gaan. Echt grappige beestjes zeker wanneer ze gaan lopen. Dus e.e.a op film en foto vast gelegd. Na een tijdje hier rond gelopen te hebben zijn we terug naar de auto gegaan want nu we op het schiereiland waren wilde we ook graag naar de kaap de goede hoop en kaap punt. Dus weer de auto in en de kust weg vervolgd naar kaap de goede hoop. Na een tijdje stonden we dus voor de ingang en na het voldoen van de financiële verplichting, welke ook steeds duurder wordt trouwens, konden we de weg vervolgen. Na enkele minuten kwamen we aan bij de kaap de goede hoop snel even wat foto's genomen want er stond een onnoemelijke wind welke best wel vervelend was maar waar de locals een geneeskrachtige werking aan ontleende?

Hierna door na de kaap punt en de vuurtoren welke daar op staat. Ook hier rondgelopen en de nodige foto's gemaakt ook hier was de wind niet te doen dus lekker terug naar de auto om onze weg naar Kaapstad te vervolgen. Heen richting de kaap hadden we oost kust gevolgd en terug pakte we de westkust lijn welke ook mooie stukken te zien gaven. Met als hoogte punt de weg naar chapmans piek een weg die in eerste instantie onmogelijk om te maken was hebben ze uiteindelijk met springstof uit de klif wanden laten ontstaan. Bren was geen voorstander om deze weg te rijden na het lezen van het verhaaltje en dat er al menig een naar beneden was gestort welke zich vergist hadden in de bochten. Maar na de lunch welke we net voor de voet van de route hadden genomen wilde ik toch deze route vervolgen. Dus de weg voortgezet waarbij het bij Bren al dun uit de pijpen liep. De route was echt indrukwekkend en wat een arbeid moet het geweest zijn om dit voor elkaar te krijgen. De zware arbeid is door gevangenen gedaan waarbij de vergelijking met de hell-fire pass in Thailand wel even door onze gedachten ging.

Na deze pas waren we dichtbij ons hotel en waren we dus binnen een paar minuten op de plaats van bestemming. Tijdens het inchecken kwam ook de wind even ter spraken en zeiden ze ons dat dat de cape doctor was. Oh dachten we dan is het goed. Nee hoor eens in de zoveel tijd komt deze wind opzetten en verzorgt dan verkoeling, schone lucht (smog verdwijnt), en volgens de taxi chauffeur fungeerde het ook als bezem welke al het vuil uit de stad veegt.


Na ons wat opgefrist te hebben zijn we dus met de taxi naar het waterfront gegaan. Dit is de place to be in kaapstad maar wij vonden er niet veel aan bergen winkels in de vorm van shopping mall's maar geen leuke kroegjes en dergelijke. Wel voldoende restaurants waar je van alles kan eten maar het ademt weinig sfeer uit. Er zat ook een plaatselijke bierbrouwerij welke ook gelijktijdig een pub was en daar zijn we naar binnen gegaan en hebben aan de bar zitten snacken en een biertje gedronken. Het eten hadden we vanavond maar eenvoudig gehouden alleen een schaal nacho's met kaas en dipjes. Na onze biertje weer terug naar het hotel om lekker aan verhalen te werken en Bren kon weer haar boek induiken.

De volgende dag was de cape doctor nog niet geheel klaar met het genezing proces sterker nog hij had er een schepje boven op gedaan. Dus het geplande bezoek aan tafelberg kon van het lijstje van die dag. Dus de volgende welke er op stond was een tour met de toeristen bus door Kaapstad. We hadden de rode lijn welke voornamelijk zich concentreerde op de binnenstad. Ook reed hij via de kabelbaan toegang van de tafelberg en daar konden we de cape doctor zeker niet over het hoofd zien. Zelfs de bus bewoog heen en weer en deed bij mij het doem scenario van als hij maar niet omslaat doen opkomen. Maar goed petje af en zonnebril vasthoudend zijn we naar boven geklommen en weer terug. Onderweg kwamen we een wijkje tegen waar de huizen prijzen voornamelijk van 1 ding afhing en dat was de mate van hoe wind luw de woning lag. Kan me er wel wat bij voorstellen na anderhalve dag werden wij er ook helemaal simpel van.

Na de stranden gezien te hebben ging het dan via de waterfront welke we de vorige dag al gecheckt hadden naar de binnen stad. In het centrum zijn we uitgestapt en zijn we wat rond gaan lopen en dit was een stuk gezelliger dan het waterfront leuke terrassen, marktjes en straat artiesten. Op een terras hebben we lekker in de zon maar vooral uit de wind zitten genieten en het leven van Kaapstad zitten aanschouwen. Na hier ook wat gegeten te hebben zijn we verder gaan wandelen binnen het centrum om uiteindelijk weer op de bus te stappen naar het punt waar we ook waren opgestapt. Onderweg kreeg je via de koptelefoon ook veel wetenswaardig heden te horen over de stad waarbij zelfs de Nederlandse taal aanwezig was. Hierbij kwamen we ook langs het zogenaamde district 6 waar in het verleden nogal wat heeft afgespeeld mbt het verwijderen van de kleurlingen. Tot op heden ten dagen is het een onderontwikkeld gebied waar niemand meer wil wonen. Elke poging tot het ontwikkelen en aantrekken van bewoners loopt op niets uit er staan zelfs woningen leeg. Ook dit heeft nog een lange tijd nodig om te slijten.

Bij de beginhalte van rondrit zijn we weer uitgestapt en zijn we via Longstreet en kloofstreet terug gelopen naar het hotel. Dit was echt een feest leuke barren en restaurants waar echte een heerlijke sfeer vanuit ademt. Hier zijn we in een van de barren nog een drankje gaan nuttigen.

Nadat we even hadden liggen bij komen op de kamer en onder de douche waren geweest hadden we een romantische zonsondergang op de planning staan waarbij je aan de ene kant de zonsondergang kon zien en aan de andere kant de lichten van kaapstad ontstoken zouden worden. De locatie waar dit alles te zien is is op een heuvel signal hill genaamd. Op de weg naar de top kwamen we er echter achter dat de cape doctor niet alleen helende kwaliteiten had. Want net voor de top was de weg geblokkeerd met twee bussen in de tegengestelde rij richting en een aantal auto's in onze rij richting. Op de weg lag een man op zijn buik waar men druk mee bezig was even later viel me het ook op dat de rechter voorruit van de voorste bus er totaal uit was. Nadat we waren uitgestapt zagen we de ruit aan de kant van onze weghelft liggen met flinke scheuren er in maar wel nog in 1 deel. Met de man waren ze druk bezig hij lag echt midden op de weg en de hulptroepen waren nog niet aanwezig. Nadat Bren had gekeken of ze iets kon betekenen zijn we maar gedraaid want dit zou nog wel even wat tijd in beslag en we stonden eigenlijk in de weg voor de naderende hulptroepen. Ze waren echt met groot materiaal uitgerukt waarbij zelfs de ladderwagen van de brandweer de heuvel op kwam rijden. Echter een ambulance hadden wij nog niet gezien. Verder hadden ze het nagelaten om onder aan de heuvel toegang iemand te plaatsen die het verkeer naar boven tegenhield na een paar auto's gewaarschuwd te hebben zijn we er maar mee gestopt zelfs de touringcars reden nog naar boven. Dat zal wel een zooitje gegeven hebben boven.

Maar goed onze romantische zonsondergang ging niet door al kan je je afvragen of het romantisch is om met duizend man op de top van de heuvel te zitten om naar een zonsondergang te kijken.

De reden van het ongeluk was ons onduidelijk wat zeker is is dat de voorruit door de wind uit zijn rubbers is geblazen. De theorie van de man op de weg gaat van het verhaal wat Bren van een omstander heeft gehoord dat hij ook uit de bus is geblazen. Tot mijn bedachten theorie zijnde de bus chauffeur heeft de mensen willen laten uitstappen en de man op de weg liep net voorbij de voorkant van de bus toen de ruit eruit kwam en is hierdoor waarschijnlijk vol geraakt. We zullen het nooit weten maar blijf voorlopig maar even bij mijn eigen theorie. Het zal je trouwens gebeuren zeg!

Dus terug naar het hotel om de ophaal afspraak naar het diner te vervroegen. Gelukkig was dat geen probleem en zaten we dus om zeven uur in de bus naar het restaurant Gold waar we een zuid Afrikaanse avond zouden krijgen. De avond bestond uit diverse traditionele gerechten vanuit diverse afrikaanse landen en was echte een feestje van heerlijke smaken. Tussen door waren er kleine optredens in vorm van zang en dans waar ik weer de dans niet ontsprong en mijn best heb gedaan om de bewegingen van de dans te volgen. Volgens Bren ging het helemaal niet slecht en was ik best nog wel soepel in de heupen heb het maar nagelaten om dit bevestigd te krijgen bij de andere restaurant bezoekers😏😏😏😉😉.

We kregen wel weer een lading voer geschoteld waardoor het cavern gevoel weer naar bovenkwam. Je weet wel toen Bren niet meer op haar buik kon slapen. Na helemaal voldaan te zijn hebben we de rekening gevraagd en zijn we weer netjes voor het hotel afgezet en dat voor €7,= kan je zelf niet voor gaan rijden.

De dag en avond hadden weer behoorlijk in gehakt dus zijn we direct het mandje ingedoken en gaan pitten. Nog wel verzuchtend dat het de laatste avond/nacht in Zuid Afrika was. Maar ook aan goede dingen komen een eind was echt een top maand november startend met een geweldig feest waar een ieder van heeft genoten en daarna vrijwel direct op vakantie met de vrouw van mijn dromen. Ik heb er elke dag van genoten en we hebben het reuze met elkaar gehad. Was in het begin wel bang dat je op een gegeven moment behoefte zou krijgen aan contact met andere maar de wisselende contact momenten waren meer als voldoende en we hebben wat afgepraat en gelachen deze vakantie.

Nou dit was het dan vanuit zuid Afrika de laatste dag zal ik waarschijnlijk vanuit het koude Delfgauw schrijven.

Groetjes

Steven en Brenda