Dag 2

Hi,

Hier een berichtje vanuit het verre zuid Afrika.

Dinsdag zijn we vertrokken vanuit Nederland voor een vlucht van circa 9000 km om onze dochter weer eens in onze armen te sluiten. De vlucht vertrok op tijd en we hadden prima plaatsen bij de nooduitgang dus lekker veel ruimte om onze benen kwijt te kunnen. Naast Bren kwam een zuid afrikaan zitten welke lichtte autistische trekjes had bijvoorbeeld door niets te zeggen toen hij ging zitten en dit trouwens de hele vlucht lees 11 uur vol te houden. Wat op zich wel een prestatie op zich is. De vlucht was prima en de verzorging top. Dat vond ook onze zuid Afrikaanse buurman 1/2 elf zijn eerste gin en tonic gevolgd door een heerlijke rode wijn. Verder dubbele porties door eerst in het gang pad een ijsje aan te pakken en deze snel achter je kiezen te douwen en het bewijsmateriaal onder de stoel te laten verdwijnen! Om vervolgens nog maar een ijsje te accepteren en deze met een tijds verbetering ook achter de Kiezen te duwen. Nu het bewijs materiaal maar aan de stewardess mee geven om zo wat ruimte voor andere zaken te houden. Enfin na een aantal films de normale catering momenten waren we eindelijk in de buurt van Johannesburg yeeeeee. Dus de landing werd ingezet waarbij jawel onze buurman het schaamrood op zijn konen kreeg (geintje) want het bewijs materiaal was hij natuurlijk vergeten onder zijn stoel weg te halen aan het eind van de vlucht. En ja hoor daar gingen de lege flessen wijn en andere verpakking materiaal door de cabine op zich wel een leuk gezicht en zelfs de stewardess kon er wel om lachen had hem tenslotte ook een vlucht lang meegemaakt. Wat een hork zeg.

Na gedokt te zijn en een kruisverhoor wat we eigenlijk in Afrika kwamen doen mochten we door na het survival off the fittest spel wie heeft het eerst zijn koffer waarbij het na rennen van de koffer en hem dan van de band afrukken en vervolgens een strike te maken met de omstanders natuurlijk niet mag ontbreken. Goed dus maar even geduldig wachten op een afstandje en zodra je je koffer spot (de gifgroene koffer van tien) naar een plek te navigeren om je koffer veilig van de band te halen. Na het reclaimen van de beide koffers door de douane niets aan te geven naatuurlijk. Voor het gemak maar de kruidnoten, pepernoten, pindakaas ed. Vergeten. Ja de lijst was lang maar gelukkig hadden we een bagage domein van 23 kg anders was het wel een duur potje pindakaas geworden.

In de geboekte reis zouden we door de reis organisatie opgehaald worden en daarna in pretoria afgezet worden bij ons guesthouse. We hadden deb namelijk verboden om naar het vliegveld te komen het is daar niet echt veilig volgens zeggen. Maar eigenwijs als kinderen zijn viel omze oog inenes op de tortels welke naast de man stonden welke ons naar pretoria zou brengen. We werden al een beetje zenuwachtig namelijk dat we onze namen niet op een bordje herkende. Na wat gedebateer ging de man naar huis en zouden wij met wes en deb meerijden in hun clios. Ze wisten zekere dat de koffers gingen passen. Na een potje tetrix level 8 is dit eindelijk dan ook gelukt dus konden we vertrekken naar het honk van deb en wes.

Daar aangekomen hebben we nog een uurtje gebabbeld gedronken en de foto's van de party bekeken. Daarna naar het guesthouse om de hoek bij deb en wes. Ik moest de kamer van mijn dochter open maken en wat hadden de floepers gedaan kammer vol met ballonnen en slinger zelfs een button 50 vandaag? Wat een verrassing na een snelle scan van de kamer, had beter wat meer tijd uit kunnen trekken, snel het bed in om ons in te draaien. Zelfs geen gebruik gemaakt van al dat rubber we waren op van de reis en de eerste indrukken.

Na een uur of twee werd ik al weer wakker en ben even snel gaan pissen. Nu werd de korte tijd welke we hadden besteed aan de rond gang van de kamer me zowat noodlottig. In mijn hoofd was er sprake van 1 afstap naar de douche in werkelijkheid waren het er dus twee en dan nog met een slaperig hoofd. Het gevolg van deze misstap was zowat met mijn schedel op de wasbak en een verrekte spier in mijn rug. Maar gelukkig net geen ziekenhuis bezoek.

Daarna weer in gedraaid en om kwart voor zeven uur ging de wekker. We moesten de auto ophalen en hadden om tien uur een fiets tour door Soweto geboekt. De auto ophalen ging voorspoedig alleen op de vraag hebben jullie je paspoort bij je moesten we nee antwoorden. Jammer alleen dat dit blocking was voor de uitgifte van de auto. Nadat brenda haar wanhopige vrouwenblik uit de kast had gehaald en enig smeek werk om later het paspoort te laten zien ging hij overstag. Gelukkig vor bren hebben we niet alles uit de kast hoeven te halen😉😉.

Na de gebruikelijke controle ronde gingen we dus op weg naar naar Lebo's (volgens bren lesbo's) om het fiets avontuur te beginnen in hartje Soweto. Na een uurtje waren we daar eindelijk aangekomen na het trotseren van een kijkfile(kennen ze dus ook hier) en het laatste stukje op adviezen van de plaatselijke Soweto jeugd.

Na het tekenen van onze doodvonnis en dat er niets te verhalen viel mochten we een keuze maken uit de sortering fietsen welke ze bezitten. Alleen wel jammer dat ze geen fietsen maker in dienst hebben maar goed na enig zoek werk toch wel iets gevonden waarmee we de tour konden aanvangen.

Na een stukje fietsen werden we eerst geïnstrueerd over de plaatselijke bevolking en hun gewoontes en een kleine taal les om toch als plaatselijke bewoner door te gaan? Al hoe wel onze camouflage kleur toch wel wat afstak tegen de rest maar goed beter geprobeerd dan niet geprobeerd zullen we maar zeggen!

Soweto heeft drie categorieën aan bewoners low class, middle class en high class! Voor het veilige zijn we in de middle class begonnen.

Redelijke woningen met een metaal dak en mensen die er netjes gekleed uit zien en ook best vriendelijk.

Toen gingen we naar de low class ipv stalendaken is het gehele huis van stalenplaten gebouwd en dat zonder airco en verwarming moet er niet aandenken in de zomer maar ook in de winter lijkt me het een hel. Daar gingen we de plaatselijke gerecht en bier proeven. Het gerecht was het vlees uitgekookt uit een koeiekop jammie? Maar moet zeggen dat het wel lekker smaakte maar zag er niet echt uitnodigend uit heel vet en je zag de huid er nog aan zitten. Het bier moesten we verdienen dus werden we omgekleed tot Zulu man en vrouw. Het bier werd door de plaatselijke vrouwen gebrouwen uit maïs en dergelijke. Het word warm gedronken en zit in soort melkpak en word gedeeld in een grote kom waaruit de gastheer eerst drinkt en dan de gasten aan mogen tullen. Integenstelling tot het vlees wat dit minder geslaagd beetje zuur en warm jakkie. Geef mij maar een ijskoude!

Hierna gingen we naar het gedenkplein van de studenten opstand heel indrukwekkend weer om het verhaal te horen en dan ook de teksten te lezen. Na wat rond gelopen te hebben en wat foto's geschoten te hebben gingen we lunchen.

Ook nu stond een plaatselijke lekkernij op het programma om kort te zijn een half wit uit gehold en volgestort met patat, vleeswaren kaas en een gebakken ei. De eet instructie was als volgt pak stuk uitgeholde brood en druk dit op de bovenzijde van de de volgestorte brood. Druk de handel stevig te samen en probeer het vervolgens in je mond te schuiven na een paar pogingen gezien te hebben van Bren dacht ik las het haar niet lukt hoef ik het zeker niet te proberen. Dus maar van de zijkant een aanvang gaan maken. Na de killing lunch hadden we wel weer wat kilometers nodig om de calorien te verliezen. Dus de high class stond op het programma inclusief de woningen van desmond tutu en nelson mandela. Maar eerst even kijken naar de woningen van de high class behoorlijke woning keurig geklede mensen en best wel knappe auto's tot een slk van mercedes toe. Na de woning van mandela brok de hel los wat een bui en hebben we onze heil noodgedwongen in een plaatselijke kroeg moeten zoeken waar ze wel een heerlijke koude bier hadden. Na deze genuttigd te hebben was de zon weer gaan schijnen letterlijk en verguurlijk dus stapten we op de fiets om door te rijden naar het huis van tutu. Oh ja dit was trouwens de hel tijd down hill lekker niet wetende dat we deze ook weer op moesten op de terugweg. Waarbij het uithoudingsvermogen danig op de proef werd gesteld gelukkig schakelde bren evn verkeerd zodat we een noodgedwongen rust hadden. Niet verkeerd kan ik je vertellen.

Terug gekomen zijn we gelijk terug gegaan naar pretoria waar een bezoek op het programma stond van het bedrijf van Deb en Wes. De tomtom(lees domdom) had ons echter naar een plaats geloodst waar in geen velde ofwegen het bedrijf te zien was na eneig heen en weer bellen zijn we uiteindelijk maar terug gegaan naar het guesthouse om even bij te trekken en een lekker drankje te nuttigen. Deb en wes sloten ook later aan en hebben we gezamelijk een drankje gedaan daarna even snel opknappen en daarna lekker naar een restaurant om even lekker wat te eten.

Mooi zo persoonlijke ober maar om nu iedere minuut te vragen of we nog iets wilen is wel over de top. Maar goed bedoeld. Trouwens gelijk wat geleerd van de kids las ze vragen takeaway geen ja zeggen want dan schrapend ze de overblijfselen in een doos en krijg je die op je tafel om de volgende dag te kunnen nuttigen.

Na het eten zijn we gelijk naar bed gegaan omdat de volgende de dag de werk om kwart voor vier af moest gaan voor de verassing van deb. Maar morgen hier meer over.

Gr uit zuid afrika

XXXXXX