Opnieuw afscheid nemen

Vandaag is het dan weer zover dat we afscheid moeten van onze deb en wes het waren drie fantastische dagen😊😊 maar aan alles komt een eind. Deze dag konden we wel wat langer slapen gelukkig maar want we moesten ook nog een behoorlijk stuk rijden.

S'morgens na het ontbijt naar het huis van hun gegaan en hebben daar nog even bij zitten praten over de afgelopen dagen en hun samen gestelde woon gemeenschap. Het is heel bijzonder hoe dat in mekaar zit en zou een goed programma kunnen zijn als vervanger voor oh oh cherso.

Stel je de volgende hoofd rol spelers voor twee zwaar gelovige jongens welke gen bijbel lezing overslaan, twee Hollandse meiden die maar een doel hebben zoveel mogelijk lengte worst te absorberen, twee gasten die wel weten dat ze met de auto zijn weg gegaan maar niet weten dat zo ook terug gereden zijn, waarvan 1 een Hagenaar is de de ene K naar de andere laat vallen en dan als sluitstuk het degelijke stel Deb en Wes. Ik denk dat ik niet veel meer hoef te zeggen en dat jullie de afleveringen zelf kunnen verzinnen.

Maar goed over het algemeen gaat het goed maar is de taak verdeling van boodschappen doen nog niet goed ingericht waarbij we net in het diepte punt aanwezig waren. Geen wc papier meer, tenminste in het toilet deb had natuurlijk wel een rol achter over gedrukt voor haar eigen gebruik, en dan s'morgens iemand aan de deur hebben jullie nog wc papier want ik moet schijten. Het antwoord kunnen jullie wel invullen ben wel benieuwd wiens handdoek hij uiteindelijk heeft gebruikt??

Goed we hadden nog een bezoek aan haar stage bedrijf op de rol staan dus rond half elf de auto in naar aero-sud. Dit keer ging het met het navigatie systeem Debby aan boord natuurlijk wel goed. Bij de poort herkende de bewaking haar meteen nadat hij mij eerst wazig had staan aan te staren, hij had de overeenkomsten toch wel moeten zien waar heeft ze anders die schoonheid vandaan.

Goed de poort ging open dus dat verliep redelijk soepeltjes niet wetende dat de het gemakkelijke stuk in zuid afrika is. Bij het uit de auto stappen vroeg bren zal mijn tas laten liggen met hierin natuurlijk de paspoorten ( dom ze leren het niet!). Na een telefoontje naar wes kregen we van hem permissie om daar te komen kijken dus daar eerst naar toe en even kennis gemaakt een collega die in de zelfde hoek zit als Wes.

Verder was daar weinig te zien dus togen we naar het lab waar deb bezig met haar stage. Het binnenlopen geen enkel probleem het kennis maken ook niet maar toen werd de stemming ineens wat zakelijker, of we de geheimhouding papieren al hadden ondertekend? Vreemd want als we door waren gelopen had er verder niemand wat gevraagd denk ik, verder ging er gelijk door mijn gedachten zien we er zo onbetrouwbaar uit. Maar goed hij ging even informeren en kwam vrolijk wapperend met twee formulieren terug of we die wilde invullen. Geen probleem natuurlijk tot de vraag van paspoort nr. o o die lagen nog in de auto aan de andere kant van het terrein dus wederom houston we have a problem. Alleen dit keer werkte de charmes niet van de dames op de "vriend" (lees bunzing)van Deb. Ze liggen elkaar niet helemaal. Goed dan maar afblazen, het mag niet zo zijn en we hadden toch al een groot deel van het lab gezien. Dus de aftocht blazen lekker met z'n vieren lunchen en dan richting sabie.

Na het nuttige van heerlijke koffie shake en een niet te versmaden pannenkoek was de tijd aangebroken om afscheid te nemen en naar Sabie te vertrekken het start punt voor de panaroma route de volgende dag.

Na een aantal omhelzingen en knuffels zijn we in de auto gesprongen en vertrokken naar Sabie wat als een speer liep alleen in de laatste kilometers had de tomtom nog een verrassing voor ons. Neem de volgende afslag links en ik had na de eerste drie meter al spijt dat ik de 4X4 niet had genomen, maar goed met stapvoets rijden en de kuilen ontwijkend waar de golf totaal in zou verdwijnen kwamen we naar 3 Km weer op een asfalt weg what the fuck?? Het hotel was toen gelukkig nog maar zeshonderd meter verwijderd van ons.

Na het inchecken en het bezichten maar ook controleren van onze kamer, afstapjes en zo, gingen we even naar het dorpje toe met twee doelen tanken en een lekkere borrel de bar in het hotel was namelijk nog gesloten.

De pomp was zo gevonden dus een van die vriendelijke mannen wenkte van hier kunt u staan en begon gelijk de druk te controleren van de achterbanden terwijl een andere al de ramen aan het zemen was. De druk van de achterbanden was inderdaad veel te laag dus dat had hij goed gezien, na het checken of er geen sprake was van een lekkage dacht ik maar nu toch maar doen waar voor we kwamen namelijk tanken. Zegt de eikel ongelood is op grrrr had je dat niet gelijk kunnen zeggen had me wel wat tijd gescheeld. Maar goed toch maar een fooitje heeft me goed geholpen met de bandendruk. Om de hoek bij de BP hadden ze nog wel volgens hem. Dus weer de auto in en naar de BP getogen daar hebben ze de tank echt helemaal volgestampt waarbij hij met zijn vinger voelde of hij vol zat? Na het afrekenen en natuurlijk een fooi op naar doel twee.

Bren had inmiddels het dorp afgescand en kwam tot de conclussie dat er wel veel gekleurde mensen liepen, jaaa duh this is afrika man, maar voelde na de preken van debby zich niet senang (dank je dennis) om een kroeg in te gaan. Dus terug naar het hotel in de hoop dat we daar wat konden krijgen.

Bij de receptie was de dame zo vriendelijk om twee bieren voor ons te halen welke we in de leeskamer heerlijk hebben zitten nuttigen. Hierna een lekker douchen en even op de kamer chillen. Gelukkig hadden we het avond eten bij aankomst wel in het hotel geboekt kan me namelijk niet voorstellen dat sabie binnen twee uur veel blanker was geworden😏😏.

Voor het avond eten nog even zitten babbelen aan de bar en na een heerlijk diner met een dito wijn lekker naar het mandje om de volgende dag vroeg te kunnen starten.

Maar natuurlijk hierover weer later iets.

Groetjes van ons uit onze boomhut😘😘😘