De grote verrassing

Hi

Vandaag was het dan zover we gingen eindelijk ondervinden wat de grote verassing was voor ons van onze lieftallige dochter. De avond ervoor moesten we eerst een petje scoren want die hadden we de volgende dag echt nodig bij de verrassing. Hierdoor werd ik toch wel een beetje op het verkeerde been gezet van wat ik dacht dat het was.

Maar goed zoals gezegd gingen we vroeg het bed in en stond de wekker afgesteld op kwart voor vier (hoezo vakantie). We waren zoals gewoonlijk wel al wakker voor dat de wekker ging en bren zat ineens rechtop in haar bed toen het berichtje van deb binnen kwam dat de verrassing door kon gaan. Dus het was iets wat afhankelijk van de weersomstandigheden. Dat zat toch wel weer meer in de lijn van mijn verwachting.

Dus de spullen gepakt en op eg naar deb en wes net toen we het guesthouse hadden verlaten krijgen we noodoproep! Wes had geprobeerd om zijn vinger te amputeren met een kaas schaaf dus of we pleisters hadden. Nou met bren verlaten we nooit het huis zonder pleisters je weet maar nooit wanneer ze weer eens struikelt😃😃. Dus snel nog even naar binnen om deze te pakken en toe te voet naar het nood geval.

Na het plakken van de pleister door onze EHBO deskundige konden we vertrekken naar de verrassing. Onderweg hebben we aan de hand van hints toch de verrassing weten te ontrafelen en het was inderdaad wat we al vermoede een luchtballon vaart. Super gaaf dit hebben we zeker al heel lang op ons to do lijstje staan en super gaaf om dit met hun hier te mogen doen.

De reis leidde ons naar een mooi gebied met aan de ene kant een grote hoge richel en aan de andere zijde een mooi landschap van bergen en heuvels. In het midden hiervan lag een groot stuwmeer welke de water voorziening voor het gebied verzorgde. We moesten verzamelen bij kaas boerderij van Gaalen waar we op werden gepikt om naar de lucht ballon te gaan.

Na een korte reis met het busje kwamen we op de locatie aan waar ze reeds bezig waren om de ballon op te vullen. Ik kon het niet laten om een grapje te maken in de richting van wes er hing namelijk al een ballontje aan een touwtje waarop ik tegen hem zei hé jouw ballon is al opgeblazen!

Ik had me altijd al afgevraagd hoe ze nu de ballon vanaf de start gevuld kregen en nu kon ik dit met mijn eigen ogen aanschouwen. Eerst vullen ze de ballon zover mogelijk met koude lucht door middel van een grote ventilator en als dat gedaan is gaan ze verder met de brander waarna hij al heel snel gevuld is en boven de mand hangt. Dan is het instappen en na de basis instructie van de luchtballon piloot konden we weg. Wes werd hoe dichter het moment nader kwam steeds stiller had er toch wel een beetje angst van. Maar het ging zo geleidelijk dat de hoogte al snel wende. Gedurende de vlucht vertelde de piloot het e.e.a. Over het gebied en de richel bleek een breuk te zijn in de aardkorst gedurende de vorming van de continenten. Waarbij een groot deel Magna er voor zorgde dat de korst begon te smelten en ondergedompeld werd in de Magna vandaar de hoek van circa 45 graden van de richel.

De vlucht duurde in totaal 58 minuten en was echt een perfecte ervaring wat een rust daar boven wat alleen af en toe bruut verstoord werd door de bediening van de brander noodzakelijk kwaad in deze .

De landing was echt perfect en alle oefeningen bij de start van de vaart waren dus overbodig geweest op zich wel lekker maar ook wel Weer jammer een ruwe landing is dan toch ook weer iets om mee te maken.

Na de vlucht werden we getrakteerd op een glaasje champagne op een geslaagde ballonvaart. Hierna weer terug naar het start punt en uiteindelijk terug bij kaasboerderij van Gaalen.

Daar waren ze net aan het opstarten en hebben we een ontbijtje gedaan moesten wel even wachten want de keuken ging pas om acht uur open. Om de tijd de doden hebben we wat rond lopen kijken er was een winkeltje met allerlei Hollandse artikelen natuurlijk kaas maar ook kruidnoten taai taai en bolletje beschuit ontbrak er niet.

Daarna zijn we onder het genot van een bak koffie lekker in het zonnetje gaan zitten en hebben we onze bestelling opgegeven drie maal uitsmijter en bren een boeren yoghurt ontbijt. De kok kwam ook net aan gelopen dus die kon gelijk aan de bak. Na een minuut of twee kwam de kok naar ons toe dat het niet goed was gegaan met de bestelling. Hij wilde voor de uitsmijter graag nog weten hoe we eieren wilde hebben. Well done (Hollandse wijze) medium ( snotterig) rauw (gelijk uit het ei)?? Ik heb toch wel het eea meegemaakt dacht maar deze vraag had ik toch echt niet verwacht en heb dus voor de reisgenoten zijn vraag met de omschrijving tussen haakjes vertaald. De keuze viel dus voor alle drie op well done.

Na het verorberen van ons ontbijt zijn we weer in de auto gesprongen richting pretoria en zijn even naar een shopping mall gegaan om een wegenkaart en cadeaus aan te schaffen voor de kinderen van het vrijwilligers werk deb het plan was om daar s'middags langs te gaan. Na de boodschappen en wat genuttigd te hebben in de vorm van heerlijke shake's en koffie zijn we terug gegaan naar het guesthouse om toch nog even wat uit te rusten. Na even bij getankt te hebben een uurtje op bed ging de telefoon van bren af voor een sms van deb. Dus het bed uit en richting deb voor een drankje en daarna richting haar vrijwilligers werk.

Dit was weer een kilometer of zestig rijden (hoe heeft ze het gevonden) en leidde ons langs een township naar een reservaat waar de mensen woonde. Na even kennis gemaakt te hebben met de vrouw des huize, wat een sterke vrouw trouwens haar man werd de volgende dag begraven maar was volledig bezig met hun beider passie de kinderen, zijn we bij de kleintjes gaan kijken welke ze op dit moment onder hun hoede hebben. Wat een goed werk doen deze mensen en op een bijzondere plaats. De kinderen die er waren zagen er perfect uit en waren vrolijk. Het was bijzonder om daar te kijken en knap van deb dat ze daar tijd voor wil vrij maken. Ik realiseer me dan wel dat het een druppel op een gloeiende plaat is maar het is en blijft en super initiatief van die mensen. En natuurlijk ook de vrijwilligers die daar rondlopen om te helpen.

Na afscheid genomen te hebben gingen we terug naar pretoria naar het restaurant kreams. Deze wilde wes en deb ons graag laten zien maar beide om een andere reden. Deb weet inmiddels dat we liefhebbers zijn geworden van lekker eten en had op het werk vernomen dat het daar perfect is. Goed eten lekkere wijnen en tegen een aantrekkelijke prijs. Wes daar en tegen heeft meer een fysieke reden om daar naar toen te gaan. Aan de deur staat namelijk iemand waar zelfs wes overheen kan kijken. Het verhaal is dat hij bij de eerste keer de man helemaal niet zag staan hij is natuurlijk neit gewend om naar beneden te kijken😉😉😉.

Na even aan de bar gezeten te hebben lekker biertje en deb een heerlijke cocktail gingen we aan tafel waar de ober ons vol overgave vertelde van de specialiteiten van de dag op zich dat alleen was al een feestje. Na onze keuze gemaakt te hebben konden we lekker verder keuvelen over allerlei zaken was echt super gezellig. Na het hoofd gerecht zaten we alle drie afgetankt en konden we geen dessert meer plaatsen. Dus een lekker bak koffie en mijn oog was aan de bar al op een kast met heerlijke whisky's gevallen. Dus de kaart gevraagd en de drie pagina's aan whisky's door geworsteld na een budget aanvraag bij de vrouw des huizes viel er al een behoorlijke laag af maar uiteindelijk een heerlijke whisky gekozen glenmorangie van 10 jaar oud.

Na het afrekenen zijn we snel naar het guesthouse gegaan om te gaan pitten het was een lange dag maar ook weer 1 om nooit te vergeten.

Dank je kanjers deb en wes!!

Straks gaan we op de stage plek kijken van deb en wes en daarna gaan we onze rondreis beginnen spannend.

Maar daar meer over morgen.


Gr uit zuid afrika